అవ్వ మనోవ్యధ
ఉన్న ఊరు పొమ్మన్నది
పొరుగు రాజ్యం రమ్మన్నది
బతుకుదెరువుకు …
దేశంగాని దేశం బోతివి కొడుకా !
నువ్వు పోయిన సుంది…
మనుసుల మనుసుంటలేదురా!
కన్నపోరల కాయుస్సు కానకపోతివి
కట్టుకున్నదాని ముచ్చట దీర్శకపోతివి
కానని రాజ్యాన కట్టం ఎల్లబోయవడ్తివి
నువ్వు యాదికచ్చినప్పుడల్ల ..
కండ్లు “ఊట” సెలిమలైతన్నయి
కడుపుల పేగులు వడిబెడ్తన్నయ్
ఏ సప్పుడు ఇనచ్చినా
నీ అడుగుల అలికిడి తలపిత్తాంది
సాదుకపు మేకపిల్ల సుతం
నువ్వుబోయిన దారుల కాస్తంది
నీ మీద “మనాది” తోని …
తిన్నకూడు పెయినబడ్తలేద్రయ్యా
మనున్నం ఆన్నట్లేగని …
పాణం నీ మీదికే కొట్టుకుంటంది
నువ్వు లేకుంట
కూర బువ్వలేక్కడియి
పండుగ పబ్బాలెక్కడియిరా
నువ్వు కండ్ల ముందరుంటేనే
ముసలి పాణాలకు సంబరం బిడ్డా !
మేం జీవిడిసినంక ఆగ్గిబట్టకుంటే
గాపాపం పిల్లలకు సుట్టుకుంటది
ఎవ్వలకు అక్కరకురాని ఎడారి
బతుకులు మనకెందుకు కొడుకా ?
కలో గంజో కలిసే తాగుదాం
కట్టమో ,సుఖమో కలిసే బతుకుదాం
నా మాటిని జల్దిన బైలెల్లిరార కొడుకా !
“”””””””””””””””
( వలస జీవుల వెతల చిత్రం ఆవిష్కరిస్తూ…)
