రాజకీయ వ్యవస్థలోనే లోపాలు

ఎన్నికల సంవత్సరం రానే వచ్చింది. దాదాపు నాలుగున్నరేళ్ల కాలం పూర్తి కావచ్చింది. పాలకులు ఎవరికి వారు ప్రజలకిచ్చిన హావిూలు నెరవేర్చామని అంటున్నారు. కేంద్ర రాష్ట్రాల్లో ఏ మేరకు హావిూలు అమలు చేశారు..అన్నది ప్రజల వాణిని బట్టి గమనించాలి. అంతేగానీ ఎవరికి వారు తామంతా బ్రహ్మాండంగా పనిచేశామంటే కుదరదు. ప్రధానంగా కేంద్రంలోని నరేంద్రమోడీ ప్రభుత్వం వచ్చిన తరవాత సామాన్యుల కలలు సాకారమయ్యాయా..ఇచ్చిన హావిూలు నెరవేరాయా అన్నది చూసుకోవాలి. మోడీ అధికారంలోకి వచ్చిన తరవాత దేశ ప్రజలు ఎన్నో ఆశలు పెట్టుకున్నారు. మళ్లీ ఎన్‌ఇనకలు రిగి కొత్త ప్రభుత్వాలు ఏర్పడే వరకు మోడీతో పాటు తెలుగు రాష్ట్రాల ముఖ్యమంత్రులకు ఇదే చివరి పంద్రాగస్‌.. ఈ ఆరు నెలల సమయంలో గతాన్ని నెమరేసుకుని సాగాల్సి ఉంది. 72 ఏళ్ల స్వాంత్య్ర వేళ ఇంకా ఆకలిదప్పులు తప్పడం లేదు. అత్యాచారాలు పెరిగాయి. మహిళలకు రక్షణ లేకుండా పోయింది. చదువుకుందామంటే అది ఖరీదైన వస్తువుగా మారింది. బంగారాన్ని కొనగలమేమో గానీ చదువులను కొనలేని దుస్థితి ఏర్పడింది. ఇలాంటి సమస్యలను పరిష్కరించడమే ముఖ్యం గానీ తాము అనుకున్న రీతిలో పనులు చేస్తూ అవే ప్రజలా సమస్యల పరిష్కారం అని తలపోస్తే మరో 72 ఏల్లు అయినా భారత దారిదా్యన్ని తరుమలేం. ప్రజలు స్వేచ్ఛగా బతికేలా, ఆర్థికంగా ఎదిగేలా, పనిచేసుకుంటే పనిదొరికేలా పాలకులు పనిచేయాలి. కేవలం వాగాడంబరాలతో ఎంతోకాలం ప్రజలను మభ్యపెట్టలేమని గుర్తించాలి. తాము చేస్తున్న పనుల వల్‌ల క్షేత్రస్థాయిలో మార్పులు వచ్చాయా లేదా అన్నది గమనించాలి. విమర్శలను సానుకూల దృక్పథంతో తీసుకుని ముందుకు సాగాలి. ఇంతకాలం ఎక్కడ లోపం ఉందో గుర్తించి అవలోకనం చేసుకోవాలి.దేశం స్వాతంత్య్రం సాధించుకుని గర్వంగా 72 ఏళ్లు పూర్తి చేసుకుంటున్న దశ ఇది. ఆనాటి పాలకుల దూరదృష్టి లోపం కారణంగా మనకు వారసత్వంగా వచ్చిన సకల అవలక్షణాలు ప్రజలను ఇంకా దరిద్రంలోనే ముంచెత్తుతున్న వేళ పాలకులు గతాన్ని నెమరేసుకుని ముందుకు సాగాల్సిన అవసరం ఉంది.అధికారంలోకి రాగానే మరో ఐదేళ్లు గద్దెపై ఉండడమెలా అన్న ఆలోచనలకు అనుగుణంగా కార్యక్రమాలు చేయడం వల్లనే భారత్‌ ఇన్నేళ్ల తరవాత కూడా ఇంకా దారిద్యం, నిరక్షరాస్యత, వసతుల కొరత, ఆహారధాన్యాల కొరతతో అలమటిస్తోంది. దేశంలో ఇప్పటికీ సరైన ప్రజారోగ్య వ్యవస్థ లేదు. వ్యవసాయ రంగం కుంగి కృషించిపోతోంది. రైతులు బలవన్మరణాలకు పాల్పడుతున్నారు. ఆహారధాన్యాలకు మద్దతు ధరలు అందడం లేదు. విద్య మిధ్యగా మారింది. ఉద్యోగాల కల్పన అంతంత మాత్రంగానే ఉంది. ఇదంతా పాలకుల దృష్టి లోపంగా చూడాలి. నోట్ల రద్దు తరవాత అనేక కష్టాలు పడుతున్నారు. మోడీ రాకతో ప్రజల్లో చిగురించిన ఆశలు వమ్మయ్యాయి. జిఎస్టీతో ప్రజలు మరింతగా కుంగిపోతున్నారు. జిఎస్టీని సమర్థించిన ఆయా రాష్ట్రాల సిఎంలే ఇప్పుడు దాని బారినుంచి రక్షించాలని కోరుకుంటున్నారు. వివిధ రంగాలపై అదిచూపిస్తున్న చెడు ప్రభావాన్ని విశ్లేషించు కోవాల్సిన కేంద్రం ప్రభుత్వం మొడిగా వ్యవహరిస్తోందే తప్ప ప్రజల కోణంలో ఆలోచించడం లేదు. విద్యావైద్య రంగం ఎందుకు వెనకబడి ఉందో తెలుసుకోవాలి. అన్నిరంగాల్లో మనం ముందంజ వేయాల్సిన దశలో ఇంకా దిగుబడులపై ఆధారపడుతూ ఎగుమతుల విషయంలో లక్ష్యం లేకుండా సాగుతున్నాం. ఆహారధాన్యాల ధరలు పెరుగుతూనే ఉన్నాయి. మనం చేపట్టిన సంస్కరణలు ఫలితాలు ఇవ్వడం లేదన్న విషయాన్ని గుర్తించడం లేదు. నిజానికి దేశంలో నల్లధనం, అవినీతి పోవాలంటే రాజకీయ పార్టీల నుంచే ప్రక్షాళన మొదలవ్వాలి. నల్లధనం రూపంలో రాజకీయ పార్టీలు విరాళాలు తీసుకుని ఓటర్లను కొనుగోలు చేయడానికి వాడుతున్నాయి. ఎన్నికలు

అయ్యాక తగిన మెజారిటీ సమకూరని సందర్భాలలో ఎమ్మెల్యేలు లేదా ఎంపీల బేరసారాల కోసం ఈ నల్లధనాన్నే వాడుతున్నారు. వ్యాపారులు, పారిశ్రామికవేత్తలు రాజకీయ పార్టీలకు ఇస్తున్న విరాళాలలో అత్యధిక భాగం నల్ల డబ్బు రూపంలోనే ఉంటోంది. ఈ పరిస్థితిని నివారించకుండా ఎన్ని సంస్కరణలు చేసినా ఫలితం ఉండదు. ఆహారధన్యాలను ఇంకా ఎందుకు అదేపనిగా దిగుమతి చేసుకుంటున్నామో ఆలోచన చేయాలి. ఇన్నేళ్ల వైఫల్యాలపై పాలకులు ఆత్మపరిశీలన చేసుకునే సమయమిదే. రాజకీయాలను పక్కన పెట్టి సానుకూలంగా ఆలోచన చేసి ముందుకు సాగాల్సి ఉంది. రాజకీయ దృక్కోణంలో కాకుండా అభివృద్ది కోణంలో ఆలోచన చేయాల్సిన విషయాన్ని పాలకులు వంటబట్టించు కోవాల్సి ఉంది. ఎంపిలు, ఎమ్మెల్యేలు, ఎమ్మెల్సీలు, గవర్నర్‌ వ్యవస్థ ఇలా ప్రజాస్వామ్యాన్ని బలోపేతం చేయడం బదులు నానాటికి దిగజారుస్తున్నాయి. ప్రజల డబ్బు నీళ్లప్రాయంగా ఖర్చవుతోంది. ముక్కుపిండి వసూలు చేస్తున్న పన్నులను పాలకుల విసలాలకు ఖర్చు చేసుకుంటున్నారు. ఎన్నికలలో డబ్బు అవసరం లేకుండా సంస్కరణలు తీసుకురాకుండా ఎన్ని చర్యలు తీసుకున్నా లాభం లేదు. రాజకీయ పార్టీల ప్రధాన లక్ష్యం అధికారమే కనుక, ఆ అధికారం కోసం ఎంతకైనా తెగబడతాయని నిరూపితం అయ్యింది.అధికారమే పరమావధిగా ఇలాంటి ప్రజాస్వామ్యం కొనసాగితే మరో 72 ఏళ్లయినా మన భారత్‌ తలరాత మారదు. రాజకీయ సంస్కరణలు రావాలి. పాలకుల ఆలోచనాతీరులో మార్పు రావాలి. ప్రజాధనం వృధా ఖర్చులకు కళ్లెం పడాలి. అప్పుడే ప్రజలకు స్వాతంత్య్ర ఫలం దక్కుతుంది. అందుకు అనుగుణంగా మనమంతా సంస్కరణలకు ప్రాధాన్యం ఇవ్వాలి.