అన్నా ఓ రైతన్నా! అలా నింగిలోకి తొంగితొంగి చూడకు!
ఎవరో వస్తారని ఏదో చేస్తారని ఆశతో ఎదురు చూడకు!

అన్నా ! ఓ రైతన్నా ! కార్చడానికి కళ్ళలో కన్నీరేలేదని
నిప్పులై దహించే బ్యాంకుల అప్పుల్ని ఆర్పే దారేలేదని
నోటికాడిముద్దలా చేతికందిన పంట దక్కేమార్గమేలేదని
తాకట్టుపెట్టిన ఆలితాలిబొట్టు విడిపించుకొనే ఆశేలేదని
ఇక ఆత్మహత్యే శరణ్యమని ఆవేశపడకురా ఓ రైతన్నా!
పురుగులమందు కోసం పరుగులు పెట్టకురా ఓ రైతన్నా!

నెర్రెలిచ్చిన నేలను,కరువు రక్కసి కరాళనృత్యాన్ని
కలలో కలత నిదురలో సైతం కలవరించకురా రైతన్నా!
పరువు పరువని పగలురేయి పలవరించకురా రైతన్నా!
కరువు వస్తే రానియ్ గుండె చెరువైతే కానియ్, కానీ
నీ ఆత్మవిశ్వాసం మాత్రం సడలనియ్యకురా ఓ రైతన్నా!
నిరాశకు నిర్వేదానికి క్షణికావేశానికి గురికాకురా ఓరైతన్నా!

ఆ ప్రకృతి నీపై నీ పచ్చని పంటలపై పగపట్టిందని
వెక్కివెక్కి ఏడవుకురా ఓ దుక్కిదున్నే  బక్కరైతన్నా
నిరాశతో కుమిలిపోక కృంగిపోక